Raz do roku w wielkie Święto
Schodzi cała uśmiechnięta
Niby zjawa, cudna Pani
Matka Boża Wniebowzięta
Zioła kłonią przed Nią główki
Kwiaty hołd oddają niemy
Ona idzie, patrzy, słucha
Po tej naszej polskiej ziemi
Zapatrzona w nasze łany
Oczy pełne ma piękności
Bo w Jej sercu jak w świątyni
Płonie wieczny znicz miłości
Wzięła szarą grudkę ziemi
Sama dobroć, rozmodlona
Chociaż cała w glorii nieba
Rzewnie tuli ją do łona
Weźmie Maria w niebo ziemię
Nasze kwiaty, nasze zioła
Przed tron Syna wszystko stawi
Gdzie Cheruby chylą czoła
O dniu, w którym triumfujesz
Cały naród Ciebie prosi
I Tedeum uroczyste
Hen po polskiej ziemi głosi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz